แทมปา ฟลอริดา — ในโลกของปลา คำว่าทารกเป็นเพียงอีกคำหนึ่งสำหรับมื้อกลางวัน ดังนั้นลูกปลาวัยอ่อนจึงต้องคอยระแวดระวังอยู่เสมอ แต่ผู้ที่เป็นตัวอ่อนหรือลูกฟักต้องเจอกับน้ำที่ปนเปื้อนด้วยความเข้มข้นของยากล่อมประสาทเพียงเล็กน้อย มีแนวโน้มที่จะกลายเป็นอาหารกลางวันมากกว่าท่าทางแปลกๆ เบสลายทางลูกผสมบางตัวที่สัมผัสกับ Prozac ในที่สุดก็เริ่มห้อยตัวอยู่ในน้ำในแนวตั้ง ซึ่งเป็นท่าทางที่ผิดปกติอย่างมาก และหยุดกิน
สถาบันพิษวิทยาสิ่งแวดล้อมแห่งมหาวิทยาลัยเคลมสัน
RIDING HIGH โดยปกติแล้วจะเป็นสายพันธุ์ที่อาศัยอยู่ในก้นบึ้ง เบสที่สัมผัสกับสารต้านอาการซึมเศร้านี้เริ่มว่ายที่ผิวน้ำ โดยบางส่วนโผล่ขึ้นมาจากน้ำ ข้างล่างนี้ อาหารสมมุติของปลาสร้อยว่ายไปมาอย่างไม่ต้องรับโทษ
สถาบันพิษวิทยาสิ่งแวดล้อมแห่งมหาวิทยาลัยเคลมสัน
PREDATOR CALLING นักวิจัยวางโทรศัพท์มือถือที่ตั้งค่าให้สั่นไว้ใต้จานน้ำที่มีลูกปลาอยู่ ปลามักจะตีความการสั่นสะเทือนดังกล่าวเป็นการส่งสัญญาณถึงผู้ล่าที่ใกล้เข้ามา และจะขดตัวเป็นรูปตัว “C” ก่อนแล้วจึงพุ่งออกไปในทิศทางใหม่ กระต่ายน้อยที่สัมผัสกับยาแก้ซึมเศร้ามีปฏิกิริยาตอบสนองเพียงครึ่งเดียวของกระต่ายที่ยังไม่ได้รับยา
สถาบันพิษวิทยาสิ่งแวดล้อมแห่งมหาวิทยาลัยเคลมสัน
อาหารจานด่วน | เฟรมนี้แสดงเบสลายทางลูกผสมที่กินมินโนว์สี่ตัวอย่างรวดเร็ว ให้อาหารเพียงครั้งเดียวทุก ๆ สามวัน เสียงเบสมีแนวโน้มที่จะค่อนข้างก้าวร้าวเกี่ยวกับการกินอาหาร อย่างไรก็ตาม หลังจากสัมผัสกับ Prozac ที่มีความเข้มข้นสูง เบสบางตัวใช้เวลาถึงสองนาทีในการจับปลาสร้อยตัวแรก และใช้เวลา 25 นาทีไม่ครบทั้งสี่ตัว จากการทดลองที่กินเวลาเกือบหนึ่งเดือน เสียงเบสบางตัวก็หมดความอยากอาหารไปเลย
สถาบันพิษวิทยาสิ่งแวดล้อมแห่งมหาวิทยาลัยเคลมสัน
ยาจำนวนมากจบลงในสิ่งแวดล้อมในแต่ละปี ผู้ป่วยจำนวนมากถูกขับออกมา ยาที่เหลืออาจถูกทิ้งลงชักโครก เนื่องจากโรงงานบำบัดน้ำไม่เคยออกแบบมาเพื่อกำจัดยา ดังนั้นน้ำที่โรงงานเหล่านี้ปล่อยลงสู่แม่น้ำจึงมักมียาตกค้างจำนวนมากและหลากหลาย
ในปี พ.ศ. 2549 นักเคมีคู่หนึ่งรายงานว่ายาต้านอาการซึมเศร้าที่อยู่ปลายน้ำของโรงงานบำบัดน้ำได้ทำให้เข้าสู่สมองของปลา
Meghan McGee แห่ง St. Cloud State University ในมินนิโซตา ศึกษาลูกปลามินโนว์หัวอ้วน เมื่อเร็ว ๆ นี้ เธอได้ออกเดินทางเพื่อดูว่าการได้รับยาต้านอาการซึมเศร้าบางชนิดจะส่งผลต่อปลาหรือไม่ ปลาที่ถูกเปิดเผยในฐานะตัวอ่อนหรือลูกฟักเพื่อติดตามความเข้มข้นของยาแก้ซึมเศร้า venlafaxine ซึ่งวางตลาดในชื่อ Effexor ไม่ตอบสนองเร็วเท่าปกติต่อสิ่งเร้าที่ส่งสัญญาณถึงผู้ล่าที่เป็นไปได้ ปฏิกิริยาผ่อนคลายนี้อาจพิสูจน์ได้ว่าเป็น “โทษประหารชีวิต” เธอตั้งข้อสังเกต
McGee’s เป็นหนึ่งในหลายการศึกษาเกี่ยวกับผลกระทบทางพฤติกรรมต่อสัตว์ป่าในน้ำจากมลพิษทางเภสัชกรรม โดยเฉพาะอย่างยิ่งยาต้านอาการซึมเศร้า ข้อมูลที่เกิดขึ้นใหม่จากการศึกษาเหล่านี้ถูกรายงานในเมืองแทมปา รัฐฟลอริดา ระหว่างวันที่ 16-20 พฤศจิกายนในการประชุมประจำปีของสมาคมพิษวิทยาและเคมีสิ่งแวดล้อมแห่งอเมริกาเหนือ หรือ SETAC โดยรวมแล้ว การศึกษาแสดงให้เห็นว่ายาแก้ซึมเศร้าสามารถทำให้ความสามารถในการกินของปลาลดลง หลีกเลี่ยงการถูกกิน และอาจถึงขั้นดึงดูดคู่ครอง
“ฉันรู้สึกประหลาดใจที่เห็นยาแก้ซึมเศร้าเหล่านี้บ่อยแค่ไหน” เมลิสซา ชูลต์ซแห่งวิทยาลัยวูสเตอร์ในโอไฮโอ เล่า หนึ่งในนักเคมีที่บันทึกในการประชุม SETAC ในปี 2549 ว่ายาแก้ซึมเศร้าเข้าถึงสมองของปลา “ตัวอย่างน้ำเกือบทุกชนิดในบริเวณใกล้เคียงกับโรงบำบัดน้ำเสียจะทดสอบผลบวกต่อยาต้านอาการซึมเศร้าบางกลุ่ม” เธอพบ
สารที่พบมากที่สุดในน้ำ: venlafaxine, bupropion — วางตลาดในชื่อ Wellbutrin และ citalopram — ขายในชื่อ Celexa สิ่งที่ปรากฏในสมองของปลามีทั้งยาและสารเมแทบอไลต์ของพวกมัน หรือผลิตภัณฑ์ที่สลายตัว Schultz กล่าวว่า “สารที่พบมากที่สุดคือสารเมตาโบไลต์ของ Prozac [fluoxetine] และ Zoloft [sertraline] สารประกอบที่มีมากเป็นอันดับสอง ได้แก่ Prozac และ Zoloft “ดังนั้นโปรไฟล์ของยาเหล่านี้ในสมองจึงไม่ตรงกับโปรไฟล์ที่เราเห็นในน้ำ” ทำไมยังคงเป็นปริศนา
รักษาตัวเอง
ลุยเลย! คุณสมควรได้รับข่าววิทยาศาสตร์
ติดตาม
ในการศึกษาใหม่ของพวกเขา นักวิจัยของ St. Cloud State ทดลองให้ minnows รับประทานกับ venlafaxine อย่างเดียวหรือเป็นส่วนผสมของยาแก้ซึมเศร้า 4 ชนิด และหาปริมาณว่าปลามีปฏิกิริยาต่อสิ่งกระตุ้นที่ส่งสัญญาณว่าเป็นผู้ล่าได้เร็วเพียงใด สำหรับการกระตุ้น นักวิจัยเลือกที่จะส่งการสั่นสะเทือนไปยังน้ำของปลา “โทรศัพท์มือถือของภรรยาผมถูกขโมยไปจากงานนี้” ผู้นำการศึกษา Heiko Schoenfuss อธิบาย ชิปอิเล็กทรอนิกส์ที่อนุญาตให้โทรศัพท์สั่นได้ถูกนำออกและวางไว้ใต้จานที่วางฟักลูกเล็กๆ แต่ละตัว เซ็นเซอร์วัดแรงกดที่อยู่ด้านข้างของปลาจะตรวจจับการสั่นสะเทือนตามธรรมชาติ ซึ่งสามารถส่งสัญญาณว่าปลาใหญ่กำลังใกล้เข้ามา
ฟักไข่สัมผัสกับยาเป็นเวลา 5 วันก่อนฟัก จากนั้นตัวอ่อนใช้เวลา 12 วันในน้ำสะอาดก่อนทำการทดสอบ ในการทดลองอีกชุดหนึ่ง ลูกฟักไข่ตัวใหม่จะแหวกว่ายในน้ำที่มียาเป็นเวลา 12 วันก่อนที่จะพบกับการสั่น
Credit : ribeha.net
longchampoutletsaleonline.net
arcadecrafting.com
fofan.org
alyandajfans.com
halo50k.com
newcoachfactory.com
fascistgaming.net
shamsifard.com
authenticnationalspro.com
infamousclan.net
synergyfactor.net
